₪ اس ام اس ₪

بر اساس نتایج پژوهش‌های قبلی، داشتن یک زندگی بی‌تحرک ممکن است انسان را از لحاظ ژنتیکی زودتر از موعد پیر کند. مطالعه دوقلوها نشان داد کسانی که در وقت آزاد خود فعالیت جسمانی دارند ظاهرا از لحاظ ژنتیکی جوان‌تر از همزادان خود که زندگی بدون تحرکی داشتند بودند، اما اینک دانشمندان متوجه شده‌اند که این موضوع می‌تواند ناشی از تغییر اندازه تلومر باشد. تلومر انتهایی‌ترین بخش کروموزوم است. معمولا سلول‌های پیرتر تلومرهای کوتاه‌تری دارند و همراه با افزایش سن، تلومرها کوتاه می‌شوند.

محققان دریافتند که تلومر در افراد غیرفعال با سرعت بیشتری کوتاه می‌شود. تصور می‌شود این پدیده نشانگر تسریع فرآیند پیری سلول‌ها باشد. همچنین تصور می‌شود که فشار روانی بر طول تلومر اثر می‌گذارد. اکنون مطالعه تیمی از دانشمندان دانشگاه اومئوی سوئد (Umeå) که در مجله روانپزشکی زیستی به چاپ رسیده نشان می‌دهد افرادی که دچار افسردگی‌های عودکننده یا در معرض استرس مزمن هستند دارای تلومرهای کوتاه‌تری در گلبول‌های سفید خونشان می‌باشند.

مطالعات نشان می‌دهد فشار اکسیداتیو و التهاب باعث شتاب‌گرفتن فرآیند کوتاه‌شدن تلومرها می‌شود. براین اساس پیشنهاد شده که طول تلومر به عنوان یکی از مقیاس‌های اندازه‌گیری سالخوردگی بیولوژیکی مورد استفاده قرار گیرد چراکه طول تلومر با بیماری‌های سنین پیری ارتباط نزدیک دارد. تحقیقات نشان می‌دهد که طول کوتاه‌تر تلومرها با افسردگی عودکننده و میزان کورتیزول که نشان‌دهنده در معرض‌بودن استرس مزمن است، رابطه مستقیمی دارد.

در این تحقیق جدید، 91 بیمار مبتلا به افسردگی عودکننده و 451 فرد سالم تحت نظر قرار گرفتند. اندازه‌گیری طول تلومرها در گلبول‌های سفید هر دو گروه نشان می‌داد که اندازه تلومرهای افراد بیمار کوتاه‌تر است. همچنین دانشمندان با استفاده از آزمایشی به نام توقیف کورتیزول میزان استرس شرکت‌کنندگان را مورد بررسی قرار دادند.

آزمایش‌ها نشان داده است که سطوح کورتیزول نشان‌دهنده استرس مزمن با تلومرهای کوتاه‌تر در هر دو گروه رابطه مستقیم دارد. این موضوع که افراد مبتلا به افسردگی دارای تلومرهای کوتاه‌تری در مقایسه با افراد سالم هستند را تا حد زیادی می‌توان با این واقعیت تشریح کرد که افراد افسرده بیشتر از افراد سالم دچار اختلال تنظیم کورتیزول هستند. این موضوع مجددا تاکید می‌کند که تنظیم کورتیزول و استرس نقش مهم و اساسی در اختلالات مرتبط با افسردگی دارند.

در این تحقیق پروفسور رالف ادولفسون، دکتر فردریک نورباک و دکتر مارتین ماریپو شرکت داشتند. این تحقیق در نتیجه همکاری میان محققان دپارتمان علوم زیستی پزشکی دانشگاه اومئو دانشگاه استکهلم، دانشگاه لینکوپینک و دانشگاه آنتورپ انجام شد.